პროექტები
ვირთხა გველეშაპის კუდი – კლეიტონ ეშელმანი
ვირთხა გველეშაპის კუდისადაც ჩემს იმედს, გულუბრყვილოსდა ზუთხვით მართულსეგონა, შეიძლება, ხელოვნებაიყოს კენტი იაპონური ყვავილიმარჯვე მოკალათებული, ჩემი იმედისიუხვეს გავექცეოდი,ცალი ყვავილი, წითელი ციმციმი,სიტყვა ერთადერთითიხისა და ხის პირისაწონ—ლექსმა იწყო ზრდაოთახში იმ ჩამომჭკნარყვავილთან ერთად,მაგრამ ლექსი შეიძლებაიყოს, ლექსი სადღაც აქვეას ატმოსფერო იდგა,წვიმის ჯაჭვსჩავებღაუჭე ჩემ ფეხებ-ნაჯვარებ ფეხებს შორის,უნდა მეპოვა რამ-ოსაქაჩი, პირშიჩასადებადანტიკური ამბავი,მეპოვა სადიწყება ჩემი ამბავი და ამომექაჩა, მეტისმეტად ფიზიკურივიცოდი, იმდენად ფიზიკურიმომიწევდამონელება, იმისრომ ყლე მაქვს, არქეტიპისგამოხვრა,სხეულიკარგი იყომაგრამ მიბმოდასურათს მემხოლოდ რომ ვგუმანობდი, ვირთხატატამის რომ ეზრდება,მე მოვქაჩეზრდად გაფართოებად კუდს,როგორც მუშამ…
მომხიბლავი სულები – ზურა ნეფარიძე
*** რეაქტიული სისწრაფით მშენებარე ქალაქთა ქსელებში იხლართებიანრეაქტიული ქალაქი რეაქტიული სისწრაფით იძინებსგადაღლილ ქუჩებში ლამპიონთა სევდა ისადგურებსყლუპ ალკოჰოლს ნესტიან ბოდვათა კასკადი მოჰყვება ჩვენ ხომ ვიცით რომ ერთი არასწორი ბგერა შთაგონების მზარდ შუშას ბზარავსვერანაირი ეკოლოგიური ზრუნვა ვერ გადარეცხავსდღის შუქიდან ამოზრდილ დაბინძურებულ და ქვად…
ფოსფორული ზმანებები – ზურა ნეფარიძე
ლექსები ჩვენი მდუმარებიდან სიტყვდებიან.ხმაურში ვნერგავთ ერთმანეთის ხმასსიტყვები ნაბიჯებივით წინ ყრია გზებზემდუმარებას ადგილი არ აქვს ჩვენს ყურებშიშევსებულ ფურცლებს ვხევ დღიურიდანკოგნიტურ უნარებს ვატან რომელიღაც გადაფურთხებასრა შევაჩეჩო ხელსრომელიც მუდმივად ეძებს იმას რისგანაც შედგება?მტკენ როცა მიყურებგანზე გამირბის მზერა:ნაკლები ტკივილისთვის –სურვილები და ახირებები ფესვებისგან გამოვხშიროთბალახის…
თავშესაფარი ვარ მათთვის – ნიკა გეი
*** თავშესაფარი ვარ მათთვისამ პაწაწინა ქმნილებებისთვის სახლის უკან რომ ამოიწვერნენდა ამოყირავდნენ მცენარეების მსუბუქ სვლაშიმათ მზარდ რხევაშიროცა ქალი ტოვებს მოგონებებს რომელიც საგანთან აკავშირებსის არის ბადე თევზების ვერდამტევიზღურბლის გადალახვა პირველად ღრუბლებში ხდებადა ვერაფერი აკავებს სურვილს ამსხვრიოს სივრცეებიკაცი ზის ჩემ წინ სახით მიყრდნობილი…
ლოტის ცოლო – ნიკა გეი
ღმერთს ვინც წყალია და კვამლიდა ღრუბელი პირზე ენის სველ ტეხილებშივინც მოვიდა ჩემს გონებაში წყვილი ურჩხულების შესაქმნელადმე ვიგერიებ მკვდარ მწერებს მობუზულ რქებზებალახი ტირის ბალახი ღრიალებს მათ ჩლიქებქვეშ და მეკრობა ტანზეშენ შექმენი ეს ოთახი ოდენ შემკვრივებული ჰაერისგანდა მიწა ჩაიფიქრედა ტკივილი შობემე აქ…